NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
عَلِيُّ بْنُ
سَهْلٍ
الرَّمْلِيُّ
حَدَّثَنَا
حَجَّاجٌ
عَنْ ابْنِ
جُرَيْجٍ
قَالَ
أُخْبِرْتُ
عَنْ حَبِيبِ
بْنِ أَبِي
ثَابِتٍ عَنْ
عَاصِمِ بْنِ
ضَمْرَةَ عَنْ
عَلِيٍّ
أَنَّ
النَّبِيَّ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَّمَ
قَالَ لَا
تُبْرِزْ
فَخِذَكَ
وَلَا تَنْظُرَنَّ
إِلَى فَخِذِ
حَيٍّ وَلَا
مَيِّتٍ
Ali (r.v)'den (rivayet
olunduğuna göre),
Nebi (s.a.v.)
"uyluğunu açma, dirinin de ölünün de uyluğuna bakma" buyurmuştur.
İzah:
İbn Mace, cenaiz; Ahmed
b. Hanbel 1,146.
Bilindiği gibi, insan
vücudunda başkası (namahrem) tarafın-dan görülmemesi için gizlenmesi gereken
yerlere avret veya avret mahalli (yeri) denir.
Rasûl-ü Zişan
Efendimiz, bu hadis-i şerifte Hz. Ali'ye uyluğun da avretten sayıldığını,
binaenaleyh, uyluklarını kendi mahremi dışında birisine göstermesinin haram olduğunu
ve dirinin avret mahalline bakmakla, ölünün avret mahalline bakmanın haramhk
cihetinden hiçbir farkı bulunmadığını, ifade buyurmuştur.
Bu hadis-i şerife
bakarak, İmam Malik ile İmam Şafiî İmam Ebû Hanîfe ve İmam Ahmed, uyluğun avret
mahallinden olduğuna hükmetmişlerdir.
Hanefi ulemasından
Bedrü'ddin Aynî'nin açıklamasına göre, Musannif Ebû Dâvûd mevzumuzu teşkil
eden bu hadisin münker olduğunu söylemiştir.